Zasady dotyczące Komunii wiernych (przypomnienie)
1. Należy pamiętać, że „każdy wierny zawsze ma prawo według swego uznania przyjąć Komunię Świętą do ust”1. W związku z tym nikomu nie można nakazywać przyjęcia Komunii Świętej na rękę, można tylko do tego zachęcać, o ile faktycznie jest to w danym przypadku bezpieczniejsze niż Komunia do ust. Należy tak organizować udzielanie Komunii Świętej, aby nie naruszyć wrażliwości osób mających trudność w przyjęciu Komunii Świętej na rękę.
2. Kapłan nie może również odmówić wiernemu Komunii na rękę, jeśli nie ma zagrożenia umyślnego znieważenia Najświętszego Sakramentu.2
3. Wierni przyjmujący Komunię Świętą na rękę są w sposób szczególny zobowiązani, aby dokładnie sprawdzić, czy na dłoniach nie pozostały partykuły Najświętszego Sakramentu i je spożyć w obecności szafarza.
4. Jeśli część wiernych przyjmuje Komunię Świętą na rękę, a część do ust, jest wskazane, aby obu grupom Komunii udzielali różni szafarze lub też by osoby przyjmujące Komunię do ust przyjmowały ją po osobach przyjmujących Komunię na rękę.
5. Jest niedopuszczalne, aby przymuszać wiernych do zachowania jednej czy drugiej postawy w czasie Komunii, mogą oni bowiem przyjmować ją w postawie zarówno klęczącej, jak i stojącej. Stolica Apostolska przypomniała: "nie wolno odmawiać Komunii świętej nikomu z wiernych, tylko dlatego, że na przykład chce ją przyjąć na klęcząco lub na stojąco"3.
6. W wykładni trzeciego przykazania kościelnego („Przynajmniej raz w roku, w okresie wielkanocnym, przyjąć Komunię Świętą”) Konferencja Episkopatu Polski ustaliła, że okres, w którym obowiązuje to przykazanie, obejmuje czas od Środy Popielcowej (w tym roku 17.02.2021) do Niedzieli Trójcy Świętej (w tym roku 30.05.2021)4.
7. Należy zawsze wyraźnie odróżniać Komunię sakramentalną od tzw. "Komunii duchowej" (zob. odnośny punkt na temat Komunii duchowej). 1 Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, Redemptionis Sacramentum. Instrukcja o tym, co 2 Tamże. 3 Tamże, nr 91. 4 205. Zebranie Plenarne KEP z dnia 2.03.1985 roku.