TOWARZYSZYMY MŁODZIEŻY NA DRODZE WIELKOPOSTNEJ PRZEMIANY

Drukuj

b_150_100_16777215_00_images_komunika_tbiskupa.jpg

 

LIST PASTERSKI BISKUPA ZIELONOGÓRSKO-GORZOWSKIEGO NA II NIEDZIELĘ WIELKIEGO POSTU 

 

 

TOWARZYSZYMY MŁODZIEŻY NA DRODZE WIELKOPOSTNEJ PRZEMIANY

 

 

 

         Umiłowani Diecezjanie

 

         Liturgia dzisiejszej niedzieli prowadzi nas na górę Tabor. Wraz z Piotrem, Jakubem i Janem wpatrujmy się w przemienionego Jezusa. Wobec mającej wkrótce nadejść okrutnej męki i śmierci krzyżowej, poprzez którą Jezus miał zadośćuczynić za nasze grzechy, objawia On swoją Boską chwałę wobec wybranych Apostołów. Głos rozlegający się z obłoku poświadcza, że Jezus jest umiłowanym Synem Boga Ojca. Został posłany na świat, by niczym nowy Mojżesz wyprowadzić ludzkość z niewoli grzechu, a także by jako nowy Eliasz ostatecznie odnieść zwycięstwo nad mrokami bałwochwalstwa i doprowadzić wszystkich do prawdziwej wiary w Boga jedynego. „Jego słuchajcie” (Mk 9, 7) – takie polecenie otrzymują Apostołowie, a wraz z nimi również i my.

 

         Wydarzenie Przemienienia stanowi dla Apostołów fascynujące przeżycie. Pragną oni pozostać na górze z Jezusem, Mojżeszem i Eliaszem. W ten sposób Pan chce umocnić wiarę swoich uczniów. Uzdolnić ich do przyjęcia cierpienia, męki i krzyża jako drogi wiodącej do przemiany życia. Okres Wielkiego Postu, jaki aktualnie przeżywamy, ma być także i dla nas czasem umocnienia wiary. W tych dniach staramy się z odnowionym zapałem podążać za Chrystusem, na nowo podejmujemy rozważanie jego zbawczej Męki i Śmierci, aby obudzić w sobie wdzięczność za to, co dla nas uczynił oraz otworzyć się na przyjęcie owoców Odkupienia.

 

         Okres Wielkiego Postu jest zawsze wezwaniem do uporządkowania naszego życia. Każdego roku słyszymy w tym czasie zachętę do gorliwszej modlitwy, do podejmowania umartwień i do praktykowania jałmużny, czyli dzielenia się czasem i dobrami materialnymi z ludźmi potrzebującymi. To w tym okresie Kościół ze wzmożoną siłą przypomina słowa Chrystusa „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię” (Mk 1, 15).

 

         Wielkopostne nawrócenie i odnowa życia to zadania stojące nie tylko przed pojedynczymi wierzącymi, ale także przed całym Kościołem oraz poszczególnymi wspólnotami, które go tworzą. Jak napisał Papież Franciszek w tegorocznym Orędziu na Wielki Post, „lud Boży potrzebuje odnowy, aby nie zobojętniał i nie zamknął się w sobie. [...] Jakże pragnę, aby miejsca, w których wyraża się Kościół, w szczególności nasze parafie i nasze wspólnoty, stały się wyspami miłosierdzia na morzu obojętności!”

 

         W związku z tym chciałbym w tym słowie, które dziś kieruję do Was, umiłowani Diecezjanie, zwrócić szczególną uwagę na ludzi młodych. Są to Wasze dzieci i wnuki. Pragnę Was zachęcić, abyście tegoroczny Wielki Post przeżywali w szczególnej więzi właśnie z żyjącymi pośród nas dziećmi i młodzieżą. To od nich zależy przyszłość Kościoła i Ojczyzny. Dlatego zapraszam Was do bardziej intensywnej modlitwy za Wasze dzieci. Przedstawiajcie Bogu ich radości i troski, a także zagrożenia związane z okresem młodości. Dziękujcie za nich Bogu. Cieszcie się ich obecnością.

 

         Wyniki różnych badań socjologicznych przeprowadzanych w środowisku ludzi młodych wyraźnie pokazują, że wśród najważniejszych dla nich życiowych wartości rodzina zajmuje miejsce naczelne. Napawa to nadzieją, bo przecież żyjemy w czasie, w którym rodzina jest tak bardzo atakowana, deprecjonowana, niszczona. Wprowadza się w życie rozmaite rozwiązania, które w praktyce oznaczają postępujący demontaż tej naturalnej i podstawowej komórki społecznej. Mam na myśli szczególnie akty prawne i lansowane modele życia inspirowane ideologią gender. Mówił o tym niedawno Ojciec Święty podczas spotkania z rodzinami w Manili na Filipinach: „Istnieje kolonizacja ideologiczna, wobec której musimy szczególnie być czujni, próbująca zniszczyć rodzinę. [...] Rodzina jest [...] zagrożona przez narastające wysiłki ze strony niektórych, aby określić na nowo samą instytucję małżeństwa przez relatywizm, kulturę tego, co efemeryczne, brak otwartości na życie. Nasz świat potrzebuje dobrych i silnych rodzin, aby przezwyciężyć te zagrożenia!” (Przemówienie podczas spotkania z rodzinami, 16 stycznia 2015 r.).

 

         To pocieszające, że ludzie młodzi – jak wyżej wspomniałem – cenią sobie rodzinę. Uważają, że właśnie ona stanowi dla nich miejsce rozwoju i środowisko miłości. Wobec tego, jako ludzie dorośli, powinniśmy w naszych rodzinach poświęcać więcej czasu dzieciom i młodzieży. Trzeba słuchać młodych ludzi, starać się poznawać ich problemy, wczuwać się w ich aktualną sytuację, roztropnie towarzyszyć ich radościom i umiejętnie wspierać w chwilach, kiedy doświadczają cierpienia. Dojrzała miłość rodzicielska będzie chroniła nas przed moralizatorstwem i nieustannym krytykowaniem naszych dzieci. Będzie raczej dążyła do dialogu z nimi w celu wyjaśnienia tego, co niepokoi. Młodzi bardziej reagują na okazywaną im miłość, cierpliwość i postawę zatroskania, aniżeli na bezwzględne dyrektywy i stawianie żądań.

 

         Potrzebę bycia blisko ludzi młodych dobrze rozumiał święty Jan Paweł II, który uważał, że są oni nadzieją Kościoła i świata. Znając historię naszej Ojczyzny dobrze wiedział, jaką rolę odegrali młodzi w czasach niewoli, chociażby podczas II wojny światowej. Warto wspomnieć o tym dzisiaj, w dniu, kiedy czcimy pamięć Żołnierzy Wyklętych, niezłomnych bohaterów antykomunistycznego podziemia, dla których życiową dewizą były słowa: Bóg, honor, Ojczyzna. Wielu spośród nich to byli ludzie młodzi.

 

Święty Jan Paweł II stał się inicjatorem Światowych Dni Młodzieży, które począwszy od 1985 r. są organizowane w różnych częściach świata. Spotkania z młodymi kontynuował później Benedykt XVI. Podtrzymuje te praktykę również obecnie kierujący Kościołem powszechnym papież Franciszek. Na Światowych Dniach Młodzieży gromadzą się liczne rzesze młodych ludzi, którzy wraz z Ojcem Świętym modlą się, słuchają Słowa Bożego, składają świadectwo wiary, dzielą się swoim entuzjazmem i radością oraz dają wyraz solidarności ze swoimi rówieśnikami.

 

         Latem 2016 r. XXX Światowe Dni Młodzieży odbędą się w Krakowie. Gospodarzami tego święta młodych powinni być oni sami. Musimy im jednak pomóc w organizacji tego wielkiego przedsięwzięcia. Jakże ważne jest, abyśmy już teraz rozmawiali ze swoimi dziećmi na temat tego niezwykłego światowego spotkania. Młodzi ludzie z całego świata przybywając do Polski odwiedzą nie tylko sam Kraków. Wcześniej zatrzymają się również w poszczególnych diecezjach, aby tam składać świadectwo swej wiary, dzielić się młodzieńczym entuzjazmem i nawiązywać kontakty z młodymi Polakami. Także w naszej diecezji będziemy gościć uczestników Światowych Dni Młodzieży. Choć od tego wydarzenia dzieli nas jeszcze wiele miesięcy, to jednak już dzisiaj powinniśmy podejmować odpowiednie działania, aby dobrze przygotować się do godnego przyjęcia młodzieży z całego świata. Nasza diecezja to region nie tylko atrakcyjny turystycznie, ale i bogaty w chrześcijańskie dziedzictwo. Będziemy je mogli zaprezentować gościom z całego świata dając w ten sposób świadectwo naszej żywej wiary, miłości do Kościoła i Ojczyzny.

 

         Umiłowani Diecezjanie

 

         Przeżywając tegoroczny Wielki Post, rozważając Mękę Chrystusa podczas nabożeństwa Drogi Krzyżowej i Gorzkich Żali, uczestnicząc w rekolekcjach, biorąc udział w Eucharystii, wołajmy do Ducha Świętego, aby w czasie tych dni wielkopostnych pomógł nam otoczyć większą troską ludzi młodych. Niech Duch Święty nauczy nas autentycznej i troskliwej miłości wobec dzieci i młodzieży, aby wspólnie z nimi odnawiać nasze życie rodzinne ku pełniejszej wspólnocie z Chrystusem Zmartwychwstałym.

 

         Na drogę wielkopostnej przemiany z serca błogosławię